به مناسبت عید غدیر

ضمن عرض سلام و تبریک عید غدیر  آرزوی ایامی شاد و بابرکت برای همشهریان و هموطنان عزیز .

 از تبریک و تهنیت این ایام که بگذریم تصور میکنم وقت آن است کمی تامل کنیم در آنچه ما را گرفتار خود کرده است و اینکه واقعا علی در کجای اعتقادات ما قرار گرفته است.

گرفتاریهایی که همه آنها فقط و فقط حب مال و مقام است و تامین منافع خودمان و فریب مردم یا عوامفریبی و اینکه خود را شیعه علی میدانیم معلوم نیس چگونه باید تعریف گردد و تعریفی نزدیکتر از ریا و فریب مردم هم به ذهن البته نمی رسد. 

و امروز کم نیست خسارتهایی که جامعه ما از قبل ریا و فریب به خود دیده و می بیند و خواهد دید. امروز کسی در ظاهر جرات قبول نکردن علی را ندارد اما کمتر کسی هم به رفتار علی معتقد و پایبند است. همان حکومتی که نزد علی کمتر از لنگه کفش بها داشت چه سر و دستی که امروز برای مسئولیتهای بسیار ناچیزتر از آن در شهر و جامعه ما شکسته نمی شود. 

امشب و فردا همه در مدح علی میگویند اما هنوز هم یک نفر نمی‌تواند ثابت کند در مسیر عدالت علی قدم برداشته است و این یعنی شکستی بزرگ برای ما که میخواهیم معرف علی به دنیا باشیم.  شاید بیراه نباشد امروز بگوییم ضربه ای که ابن ملجم به علی زد کاری تر از ضربه ما ریاکاران و مقام پرستان به او نباشد که امروز هم داعیه رفتار علی وار را داریم هم در صف اول ارادتمندان علی ایستاده ایم و کف خیابان ها را هم از ظروف یکبار مصرف شربتهای نذریمان پر کرده ایم و  هم  در سهم خواهی از بیت المال در صف اول و در مقابل او ایستاده ایم و  میخواهیم خودمان،  بستگانمان سهم بیشتری داشته باشیم از آنچه تعلق به ما ندارد. میخواهیم مناسب و مقامات از ما و قوم و قبیله ما باشند تا گزندی بر منافع ما نرسد ، سیاست را با طعم عوام پسندی برای کسب قدرت عرضه میکنیم و هر وقت لازم باشد از علی و خدای علی هم بهره میگیریم تا به مقصود برسیم و افسوس که خیلی زود دیر خواهد شد و بازگشت به نخست و اصلاح امور ما غیر ممکن است و خسارت رفتار و کردار ما بر جامعه و شهر اگر خدایی نکرده مسئولیتی هم داشته باشیم بسیار سنگین. سخن در این باب بسیار و مجال کم است و تنها می توانم آرزو کنم که ای کاش کمی هم در گفتار و رفتار علی تامل کنیم. ما به شخصیتی مثل علی فخر می‌فروشیم اما کاری به عدالت علی نداریم، احادیث او را هر وقت لازم بدانیم و منفعتی داشته باشد میخوانیم و بازگو میکنیم و معلوم نیس اگر در زمان علی بودیم آیا او را می‌شناختیم یا نه ، یا شاید همان حرف عوام آن روز را که بعد از شهادت علی گفتند مگر علی به مسجد هم میرفته بازگو می کردیم و یا خدایی نکرده در صف حامیان ابن ملجم بودیم. 

امیدوارم امروز بهانه ای باشد برای ما که عضو کوچکی از جامعه هستیم برای فهم رفتار و گفتار ' علی و برای مسئولین برای کمی الگو قرار دادن علی در مدیریت خود . درک نامه علی به مالک شاید امروز  از هر روز برای مسئولین ما واجبتر باشد و چه بسیار مسئولین ما که با درک آن به این نتیجه برسند که شایستگی اداره امور را از اول نداشتند و بیهوده در این راه قدم گذاشتند و همه اینها یعنی آغاز شناخت علی و تبریک امامت علی.

17شهریور 96

ارادتمند همه دوستان  رستمی